Schoolleiders nemen een unieke plek in in de schoolorganisatie. Niemand anders ziet wat de schoolleider ziet. Dát is van grote waarde. Tegelijkertijd kan het ook wat ‘eenzaam’ voelen. Dan kan het prettig zijn om af en toe met iemand te sparren en te spiegelen. Even checken: zie jij wat ik zie? Vaak gebeurt dit al binnen schoolbesturen: er worden bijvoorbeeld intercollegiale visitatietrajecten of intervisiegroepen georganiseerd voor schoolleiders. Het heeft voordelen om dit intern te doen: collega’s weten elkaar snel te vinden, kennisdeling binnen de organisatie wordt vergroot, het is relatief goedkoop en je bent redelijk goed op de hoogte van elkaars situatie.
Dit laatste kan ook een nadeel zijn. Wanneer je elkaar langer kent, kan het lastig zijn om onbevangen en onbevooroordeeld elkaars critical friend te zijn. Soms zijn er wederzijdse afhankelijkheden die belemmeren om je kwetsbaar op te stellen. In zulke gevallen is het wenselijk om met een onafhankelijke externe collega te sparren. Iemand die ziet wat jij ziet. En tegelijkertijd ook je blinde vlek weet te vinden. Durf jij het aan?
Reactie plaatsen
Reacties